Don’t tell, show!​
​
Op advies van Uitgeverij Atlas Contact nam Sarwar Joanroy contact met mij op. De uitgever vond zijn manuscript zeker interessant maar nog niet publicabel.
Iemand begeleiden bij het herschrijven van een veelbelovend manuscript behelst van alles. Onder andere don’t tell, show. Dus niet vertellen dat iemand pijn heeft, maar die pijn aan de lezer tonen. Klinkt eenvoudiger dan het is, maar is wel het fundament. Of, zoals Sarwar het in zijn dankwoord zegt: ‘Van haar leerde ik veel van de kunst van het schrijven.’
Een actueel drama in romanvorm
​
Yaad, het meisje zonder geschiedenis verhaalt van het leven van enkele Koerden onder het regime van Saddam Hussein, en van hun leven daarna als vluchteling in Nederland. Het is geen autobiografie en ook geen sleutelroman. Wel is de roman gebaseerd op ware gebeurtenissen, op eigen ervaringen, en op ervaringen van vrienden en kennissen van Sarwar Joanroy, die in 1989 uit Irak naar Nederland vluchtte. Van de gifgasaanvallen op onschuldige burgers, de martelingen in de Abu Ghraib, de vlucht door de bergen, het asielzoekerscentrum in Slagharen tot de stad Groningen aan toe. Niets lijkt verzonnen, behalve de beleving van de personages. Inktzwarte bladzijden uit de geschiedenis van Irak, maar niet inktzwart geschreven. Eerder lichtvoetig, wat een bijzonder effect heeft op de lezer.
